ಅಮ್ಮ ಕನಸಿನಲ್ಲಿ ಬೆಚ್ಚಿಬಿದ್ದು ಕೂಗುತ್ತಿದ್ದಳು
ಅವಳ ಭಯಾನಕ ಕೂಗು ನನ್ನ ಎಬ್ಬಿಸುತ್ತಿತ್ತು
ಅವಳೆನ್ನೆಬ್ಬಿಸಿ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದೆ ಯಾಕೆಂದು
ತನ್ನ ಖಾಲಿ ಕಣ್ಣುಗಳಿಂದ ಸುಮ್ಮನೆ ದಿಟ್ಟಿಸುತ್ತಾ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದಳು
ತನ್ನ ಕನಸಿನ ಬಗ್ಗೆ ಏನೊಂದೂ ನೆನಪಿಲ್ಲವೆಂದು.
ಹೀಗೊಂದು ದಿನ ಅಮ್ಮ ಕನಸಲ್ಲಿ ಹೆದರಿದಳು
ಆದರೆ ಈ ಸಾರಿ ಕೂಗಲಿಲ್ಲ.
ಸುಮ್ಮನೆ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ತಬ್ಬಿಕೊಂಡಳು ನನ್ನ
ನಾನು ಮತ್ತೆ ಕೇಳಿದೆ ಯಾಕೆಂದು
ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಿ ಕಣ್ಣು ಬಿಟ್ಟು ಹೇಳಿದಳು
"ನನ್ನ ಕನಸಲ್ಲಿ ನೀ ಮುಳುಗುತ್ತಿರುವದನ್ನು
ಹಾಗೂ ನಿನ್ನ ರಕ್ಷಿಸಲು ನಾ ನದಿಯಲ್ಲಿ ಜಿಗಿದಿದ್ದನ್ನು ಕಂಡೆ".
ಅದೇ ರಾತ್ರಿ ಸಿಡಿಲು ಬಡಿದು
ಬೆಂಕಿಬಿತ್ತು ನನ್ನ ಪ್ರಿಯಕರನಿಗೆ ಹಾಗೂ ನಮ್ಮ ಎಮ್ಮೆಗೆ.
ಹೀಗೊಂದು ರಾತ್ರಿ ಅಮ್ಮ ಮಲಗಿರಲು
ನಾನಿನ್ನೂ ಎಚ್ಚರವಿದ್ದೆ
ಕನಸಲ್ಲಿ ಏನನ್ನೋ ಕನವರಿಸುತ್ತಾ
ಅಮ್ಮ ತನ್ನ ಮುಷ್ಠಿಯನ್ನು ಬಿಗಿಯಾಗಿ ಹಿಡಿಯುತ್ತಾ ಬಿಚ್ಚುತ್ತಾ
ಹಿಡಿಯುತ್ತಾ ಬಿಚ್ಚುತ್ತಾ
ಏನನ್ನೋ ಹಿಡಿದಿಡುವ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲಿ ದಣಿದಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದಳು.
ಆದರೂ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಮುಷ್ಠಿ ಹಿಡಿಯುತ್ತಿದ್ದಳು
ತನ್ನೆಲ್ಲ ಧೈರ್ಯವನ್ನು ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸಲು
ನಾನು ಅಮ್ಮನನ್ನು ಎಬ್ಬಿಸಿ ಕೇಳಿದೆ
ಆದರೆ ಅಮ್ಮ ತನ್ನ ಕನಸಿನ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಲು ನಿರಾಕರಿಸಿದಳು.
ಆ ರಾತ್ರಿ ನನ್ನ ನಿದ್ರೆ ಹಾರಿ ಹೋಗಿದ್ದರಿಂದ
ಜಾಗ ಬದಲಿಸಿ ಮಲಗತೊಡಗಿದೆ
ಇದೀಗ ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಕನಸು ಕಾಣುತ್ತೇವೆ
ಕನಸಲ್ಲಿ ಇಬ್ಬರೂ ಜೋರಾಗಿ ಕೂಗುತ್ತೇವೆ
ಯಾರಾದರು ಯಾಕೆಂದು ಕೇಳಿದರೆ
ನಮ್ಮ ಕನಸು ನೆನಪಲ್ಲಿಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತೆವೆ.
ಉರ್ದು ಮೂಲ: ಕಿಶ್ವರ್ ನಾಹೀದ್
ಇಂಗ್ಲೀಷಗೆ: ರುಕ್ಷಾನಾ
ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ: ಉದಯ ಇಟಗಿ
2 ಕಾಮೆಂಟ್(ಗಳು):
ಉರ್ದು ಸಾಹಿತ್ಯದ ಉತ್ತಮ ಕವನಗಳನ್ನು ಕನ್ನಡಿಗರಿಗೆ ಕೊಡುತ್ತಲಿದ್ದೀರಿ.
ಅಭಿನಂದನೆಗಳು.
Once again thanks for your constant encouragement.
ಕಾಮೆಂಟ್ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ