ಓರಿಯಾ ಕವಿ ಸುಶೀರ್ ಕುಮಾರ್ ಸ್ವೇನ್ ಕವನಗಳು

The Father The man who walks along With the load of a mountain On his back Is my Father, who looks all Absorbed, serious, morose and stunned As though he were A still sculpture on the temple wall. It's really difficult to become A father Whom the God felt as a bare need For his creation to move on As he scratched out His image with chisels, mallets And hammers. All fathers love to bear The pains of the simmering sand The burns and scalds of a burning cauldron But they never open their mouth Nor do they shed tears. Father is like a basket full Of empathy and love, Who stands like a scarecrow Amid all wounds and cracks To scare them away His head raised high as ever. All Alone I have left behind A slice of love Deep inside a closed room Which had clung onto The last night's Dense darkness. But I still preserve the night's Secret kisses, the nail marks, Sweats and the aroma of Dishevelled hair Which like a river drifts across My every artery and vein. I searched for the past Relationship - soft and tender All alone The sandalwood forests The hollow of the shells Yet, I could not find her smiles Or even a wee bit temper. Tonight I shall take the night train To go back to her To return to her the heaps of thrills And sensations All the madness All the jingles of her anklets. She might wear a smile on her lips Pretend to move away From all my closeness Yet, she will drive me into the dark room Again. The Paper Boat It's a long time since I had floated away ನಾನು The paper boat down the stream Of the rainwater that fell From the thatched roof. I have flung away my childhood Adolescence, youth, and Teachers' canemarks The torn pieces of rough papers From my schoolbag, And the sticks that were Hurled at the mango tree Laden with fruits In the midday sun. Since there was no boatman I killed a cricket To take his place In the heart of the paper boat. Getting drenched in the truant rain He went away, laughing, far, too far Rowing the boat himself Down the stream of the village street Beyond our vision, To the mouth of the water. The paper boat was lost In the village vortex Maybe he fell in the love of water In the mid-ocean. Perhaps it will never return Again like the age that never Comes back once it passed Like the clock's hands On their reverse track. The peanut pods, the chocolate Covers, the coconut shells, Mucks, the petals of palash flowers Bodies of dead ants Which my boat carried on its back. Let it not return any more I shall go away To the deep and real sea And search in its depth The face of the alphabets Scratched on the paper boat. If in the fathomless sea I happen to bump into my paper boat I will tell the sea, "Please give me back my paper boat Return my chocolate game If you can, take away all my wealth My prowess, my ego My dreams, my love, my hatred My victories, my defeats My greed, my profits." O Sea! I know You always give back All that you take Now please return My paper boat, my empty hands. …. Sushir Kumar Swain ಅಪ್ಪ ಬೆನ್ನ ಮೇಲೆ ಸದಾ ಬೆಟ್ಟದಷ್ಟು ಭಾರವನ್ನು ಹೊತ್ತುಕೊಂಡು ನಡೆಯುವ ಮನುಷ್ಯನೇ ನನ್ನ ಅಪ್ಪ! ದೇವಸ್ಥಾನದ ಗೋಡೆಯ ಮೇಲೆ ಕೆತ್ತಿದ ಶಿಲ್ಪಕಲಾಕೃತಿಯಂತೆ ಸದಾ ತಲ್ಲೀನ, ಗಂಭೀರ, ದಿಗ್ಭ್ರಮೆಗೊಂಡಂತೆ ಕಾಣುವ ಮನುಷ್ಯನೇ ನನ್ನ ಅಪ್ಪ!! ಅಪ್ಪನಾಗಿರುವದು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ತುಂಬಾ ಕಷ್ಟ ದೇವರು ಯಾರನ್ನು ಬರಿಯ ಅಗತ್ಯವೆಂದು ಭಾವಿಸಿದನೋ ಹಾಗೂ ಅವನ ಸೃಷ್ಟಿ ಮುಂದುವರಿಯಲು ಅವನ ಸುತ್ತಿಗೆ, ಉಳಿಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಅವನ ಚಿತ್ರವನ್ನು ಕಡೆದಿಟ್ಟನಂತೆ ಎಲ್ಲಾ ತಂದೆಯಂದಿರು ಕಷ್ಟಸಹಿಷ್ಣಿಗಳು ತಳಮಳಿಸುವ ಮರಳಗಾಡುಗಳು ಸುಡುಸುಡುವ ಅಗ್ನಿಕುಂಡಗಳು ಆದರೆ ಅವರು ಎಂದಿಗೂ ತಮ್ಮ ನೋವುಗಳನ್ನು ಬಾಯಿ ಬಿಟ್ಟು ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುವದಿಲ್ಲ ಕಣ್ಣೀರು ಸುರಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ತಂದೆ ಪರಾನುಭೂತಿ ಮತ್ತು ಪ್ರೀತಿಯ ಪೂರ್ಣ ಬುಟ್ಟಿಯಿದ್ದಂತೆ, ಹಾಗೂ ಎಲ್ಲಾ ಗಾಯಗಳು ಮತ್ತು ಬಿರುಕುಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಬೆದರುಬೊಂಬೆಯಂತೆ ನಿಲ್ಲುವವನು ಎಂದಿನಂತೆ ಅವನು ತನ್ನ ತಲೆಯೆತ್ತಿ ನಿಂತು ಎಲ್ಲಾ ಕಷ್ಟಗಳನ್ನು ಬೆದರಿಸಿ ಕಳಿಸುತ್ತಾನೆ ಮೂಲ ಓರಿಯಾ: ಸುಶೀರ್ ಕುಮಾರ್ ಸ್ವೇನ್ ಕನ್ನದಕ್ಕೆ: ಉದಯ ಇಟಗಿ ಒಬ್ಬಂಟಿಯಾಗಿ... ಮುಚ್ಚಿದ ಕೋಣೆಯ ಒಳಗೆ ಕೊನೆಯ ರಾತ್ರಿಯ ದಟ್ಟವಾದ ಕತ್ತಲೆಗೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಪ್ರೀತಿಯ ತುಣುಕೊಂದನ್ನು ನಾನು ಹಿಂದೆ ಬಿಟ್ಟುಬಂದಿದ್ದೇನೆ ಆದರೆ ಆ ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆದ ರಹಸ್ಯ ಚುಂಬನಗಳು, ಉಗುರು ಗುರುತುಗಳು, ಬೆವರ ಹನಿಗಳು, ಸುಖದ ನರಳಿಕೆಗಳು, ಕೆದರಿದ ಕೂದಲುಗಳ ಸುವಾಸನೆ ಹಾಗೂ ನದಿಯಂತೆ ಹರಿದುಹೋದ ನನ್ನ ಪ್ರತಿ ಅಪಧಮನಿ ಮತ್ತು ರಕ್ತನಾಳಗಳು.... ಎಲ್ಲವೂ ಎಲ್ಲವನ್ನು ನಾನಿನ್ನೂ ಕಾಪಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ ನಾನು ಹಿಂದಿನದನ್ನು ಹುಡುಕಿದೆ- ಸಂಬಂಧ ಮತ್ತದರ ಮೃದುತ್ವ ಹಾಗೂ ಕೋಮಲತೆಯನ್ನು ನಾನು ಏಕಾಂಗಿಯಾಗಿ ಶ್ರೀಗಂಧದ ಕಾಡುಗಳನ್ನು ಟೊಳ್ಳು ಚಿಪ್ಪುಗಳನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿದೆ ಆದರೂ ನನಗವಳ ನಗುವನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿಯಲಾಗಲಿಲ್ಲ ಹಾಗೂ ಅವಳ ಕೋಪವನ್ನು ಸಹ ಈ ರಾತ್ರಿ ನಾನು ರೈಲಿನಲ್ಲಿ ಹೋಗುತ್ತೇನೆ ಅವಳ ಬಳಿಗೆ ಹಿಂತಿರುಗಲು ರಾಶಿರಾಶಿ ರೋಚಕತೆಗಳನ್ನು, ಸಂವೇದನೆಗಳನ್ನು, ಹುಚ್ಚಾಟಗಳನ್ನು, ಹಾಗೂ ಕಿಣಿಕಿಣಿಸುವ ಅವಳ ಕಾಲ್ಗೆಜ್ಜೆಗಳ ನಾದವನ್ನು ಹಿಂತಿರುಗಿಸಲು ಅವಳು ತನ್ನ ತುಟಿಗಳಲ್ಲಿ ನಗು ಧರಿಸಿ ನನ್ನ ಎಲ್ಲ ಸಾಮಿಪ್ಯದಿಂದ ದೂರ ಸರಿಯುವಂತೆ ನಟಿಸಬಹುದು ಆದರೆ ನನಗೆ ಖಾತ್ರಿಯಿದೆ ಅವಳು ಮತ್ತೆ ನನ್ನನ್ನು ಕತ್ತಲಕೋಣೆಯೊಳಗೆ ತಳ್ಳಿ ಮುದ್ದಾಡುತ್ತಾಳೆಂದು ಮೂಲ ಓರಿಯಾ: ಸುಶೀರ್ ಕುಮಾರ್ ಸ್ವೇನ್ ಕನ್ನದಕ್ಕೆ: ಉದಯ ಇಟಗಿ ಕಾಗದದ ದೋಣಿ ಚಪ್ಪರದ ಮೇಲಿಂದ ಸುರಿದ ಮಳೆನೀರಿನ ಹಳ್ಳದಲ್ಲಿ ನಾನು ಕಾಗದದ ದೋಣಿಯನ್ನು ತೇಲಿಬಿಟ್ಟು ಬಹಳ ದಿನಗಳಾಯಿತು ನಾನು ನನ್ನ ಬಾಲ್ಯ, ಕಿಶೋರತನ, ಯೌವನ, ಛಡಿಯೇಟಿನ ಗುರುತುಗಳು ಹಾಗೂ ಹರಿದುಹೋದ ಹಾಳೆಗಳೆಲ್ಲವನ್ನೂ ನನ್ನ ಸ್ಕೂಲು ಬ್ಯಾಗಿನಿಂದ ಕಿತ್ತೆಸೆದಿದ್ದೇನೆ ಹಾಗೂ ನಡು ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಹಣ್ಣು ಬಿಟ್ಟ ಮಾವಿನ ಮರದಡಿ ಎಸೆದ ಕೋಲುಗಳನ್ನು ನಾವಿಕನಿರದಿದ್ದರಿಂದ ಜೀರುಂಡೆಯನ್ನು ಕೊಂದು ಅವನ ಜಾಗದಲ್ಲಿರಿಸಿದೆ ಅವನು ಸುರಿವ ಬಿರುಮಳೆಯಲ್ಲಿ ನೆನೆಯುತ್ತಾ, ನಗುತ್ತಾ ತನ್ನಷ್ಟಕ್ಕೆ ತಾನೇ ಹುಟ್ಟುಹಾಕುತ್ತಾ ದೂರದೂರಕ್ಕೆ ಹೋದನು ಬೀದಿಯ ಕೊನೆಗೆ ನಮ್ಮ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದಾಚೆಗೆ ಮತ್ತು ನೀರಿನೊಳಕ್ಕೆ ನೀರಿನ ಸುಳಿಗೆ ಸಿಕ್ಕು ಕಾಗದದ ದೋಣಿ ಕಳೆದುಹೋಯಿತು ಬಹುಶಃ ಅವನು ಸಮುದ್ರಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ನೀರಿನ ಪ್ರೀತಿಯ ಸುಳಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿರಬೇಕು! ಬಹುಶಃ, ಅದು ಎಂದಿಗೂ ಹಿಂದಿರಿಗುವದಿಲ್ಲ ಕಳೆದ ಕಾಲ ಮತ್ತೆ ಮರಳದಂತೆ ಗಡಿಯಾರದ ಮುಳ್ಳುಗಳು ಮತ್ತೆ ಹಿಂದೆ ಚಲಿಸದಂತೆ ಕಡ್ಲೆಕಾಯಿ ಸಿಪ್ಪೆಗಳು, ಚಾಕೋಲೇಟ್ ಕವರ್ ಗಳು, ತೆಂಗಿನಕಾಯಿ ಚಿಪ್ಪುಗಳು, ಕಪ್ಪೆಜೊಂಡುಗಳು, ಮುತ್ತುಗದ ಪಕಳೆಗಳು, ಸತ್ತ ಇರುವೆಗಳ ದೇಹಗಳು ಹಾಗೂ ಇನ್ನೂ ಏನೇನೋ ಹೊತ್ತು ಸಾಗಿತ್ತು ನನ್ನ ಕಾಗದದ ದೋಣಿ ಅದು ಮತ್ತೆ ಹಿಂದಿರುಗಿ ಬಾರದಿರಲಿ ನಾನೇ ಮತ್ತೆ ಸಮುದ್ರದಾಳಕ್ಕಿಳಿದು ಕಾಗದದ ದೋಣಿಯ ಮೇಲೆ ಬರೆದ ವರ್ಣಾಕ್ಷರಗಳ ಮುಖವನ್ನು ಕಂಡುಬರುವೆ ಆಳವರಿಯದ ಆ ಸಮುದ್ರದಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಕಾಗದದ ದೋಣಿಯೇನಾದರೂ ಸಿಕ್ಕರೆ ನಾನು ಆ ಸಮುದ್ರರಾಜನಿಗೆ ಹೇಳುವೆ "ನನ್ನ ಕಾಗದದ ದೋಣಿಯನ್ನು ನನಗೆ ಹಿಂದಿರುಗಿಸು. ಬದಲಿಗೆ ನನ್ನ ಸಂಪತ್ತು, ನನ್ನ ಪರಾಕ್ರಮ, ನನ್ನ ಅಹಂ, ನನ್ನ ಕನಸುಗಳು, ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿ, ನನ್ನ ದ್ವೇಷ, ನನ್ನ ಸೋಲು, ನನ್ನ ಗೆಲುವು, ನನ್ನ ದುರಾಸೆ, ನನ್ನ ಲಾಭಗಳು ಎಲ್ಲ ಎಲ್ಲವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೋ" ಓ ಸಮುದ್ರ ರಾಜನೇ! ನನಗೆ ಗೊತ್ತು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿದ್ದೆಲ್ಲವನ್ನು ನೀನು ಮತ್ತೆ ಹಿದಿರುಗಿಸುತ್ತಿಯೆಂದು! ಮೂಲ ಓರಿಯಾ: ಸುಶೀರ್ ಕುಮಾರ್ ಸ್ವೇನ್ ಕನ್ನದಕ್ಕೆ: ಉದಯ ಇಟಗಿ

ಓರಿಯಾ ಕವಿ ಪ್ರಬಿನಾ ಕಬಿ ಕವನಗಳು

Body - Prabina Kabi Everyday, Before the breaking of dawn I engage in a battle with my youth, My desires carnal, a battle against my restraint and abstinence too ! Every morning as my eyes open, I find beside me a body In which lie interred hunger, fire and fishy - smelling blood ! By the time I collect my bearing, The battle lines are already drawn, The divine conchshell has been blown and the master archer's bowstring drawn ! In the arena, Sides have already been taken, my mortal frame on one side and on the other side, it is god ! A hissing body ready on one side to sting and on the other side the reverberating call of the conchshell, It is hunger against supplication, Surrender against creation that be ! And a brief battle rages On the terrain of my tattered being. Sometimes invisible arms subdue visible emotions, and at other times spells of magic born from love's charm Pierce impenetrable devotion. Thus proceeds the battle , but time flies! Enemies get older, Blood spills on the arena in vein . As the sun sets the battle is done, But the divine chant fails to cool the vein and entomb the temper infernal, vain ! While God lies hurt In the chamber of worship body triumphs, it's mark of triumph emblazoned, and sins get laid in time's vault secure !! Poem 1 In a narrow space, without even a pencil lead slipping, between four lines, a small cage, the letter "Sha" is tricky, how to join it, imagining the head as zero, it's easy to think, but writing together is childish. Tests of patience, forgetting, and slipping, limits crossed in a moment of carelessness, one box won't suffice, you need many, write and rewrite what you've written. Even if you're tired or sleepy, tomorrow's task is today's responsibility, in books, children's writing is amusing, unbeknownst to them, a life story in each letter. Children's writing varies - clean, crooked, or unclear, pages fill up quickly, no fear for tomorrow, measurement is patience, the more patience, the higher the marks, patience is the measure for letters and life. || hey! Wounded man! || Now, I am in the urge of Sprinkling water on earth… ’n searching for it in the sky. .. Myself, Peeping from the edges of last shoots… The soul of the deep roots… .. Myself, Wailing for unripe fallen fruits Reading the stories of confined humans .. Myself, Hearing the charred anthems Of, the wounded souls Myself, Recalling the fables .. Of, the persisted sleeping tombs ….. .. How magical is this past!? It, deprived … The yield of the black soil.. The rain of the sky.. from the double handfuls .. Which are waiting in the last branches.. Now, I am gazing at the arboretum .. Hey… wounded man..! Silence is not a war Let us sing your agony like a song…! The present vacuum… will be filled tomorrow. Time endorses .. Someone sails in your footsteps..! Attainable is not far away…. From your first steps.! On the edge of the dark… The raging flag is also fluttering!! ದೇಹ ಪ್ರತಿ ದಿನ ಕೋಳಿ ಕೂಗುವ ಮುನ್ನವೇ ನನ್ನ ಯೌವನಭರಿತ ದೇಹದೊಂದಿಗೆ ನನ್ನ ಯುದ್ದ ಆರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ. ನನ್ನ ಬಯಕೆಗಳು ಕೆರಳುತ್ತವೆ ಹಾಗೂ ನನಗಿರುವ ಅಡೆತಡೆಗಳು ಮತ್ತು ಇಂದ್ರೀಯ ನಿಗ್ರಹಗಳ ವಿರುದ್ಧ ನನ್ನ ಯುದ್ಧ ಶುರುವಾಗುತ್ತದೆ! ಪ್ರತಿ ಮುಂಜಾನೆ ನಾನು ಕಣ್ಣು ಬಿಟ್ಟಾಗ ನನ್ನ ಬಳಿ ದೇಹವೊಂದು ಮಲಗಿರುವದು ಕಾಣುತ್ತದೆ ಆ ದೇಹದಲ್ಲಿ ತಡೆದಿಟ್ಟ ಹಸಿವು, ಬೆಂಕಿಯಂಥ ಬಯಕೆ ಹಾಗೂ ರಕ್ತದ ವಾಸನೆ ಕಾಣಿಸುತ್ತದೆ ನಾನು ನನ್ನ ಸಮತೋಲನವನ್ನು ಸಾಧಿಸುವ ವೇಳೆಗೆ, ಯುದ್ಧರೇಖೆಗಳು ಅದಾಗಲೇ ಮೂಡಿರುತ್ತವೆ, ಹಾಗೂ ದೈವೀ ಶಂಖನಾದವು ಮೊಳಗಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಮಹಾನ್ ಬಿಲ್ಲುಗಾರನ ಬಿಲ್ಲಿನ ತಂತಿಯನ್ನು ಬಿಗಿಯಲಾಗಿರುತ್ತದೆ! ಅಖಾಡದಲ್ಲಿ, ಪಕ್ಷಗಳು ಈಗಾಗಲೇ ಉದ್ಭವವಾಗಿವೆ, ನನ್ನ ನಶ್ವರ ದೇಹ ಒಂದು ಕಡೆ, ಇನ್ನೊಂದು ಕಡೆ ದೇವರು! ಒಂದು ಕಡೆ ಕಚ್ಚಲು ತಯಾರಾದ ಬುಸುಗುಟ್ಟುವ ದೇಹ, ಮತ್ತೊಂದು ಕಡೆ ಶಂಖನಾದದ ಪ್ರತಿಧ್ವನಿ, ಇದು ಬಯಕೆಯ ವಿರುದ್ಧದ ಹಸಿವಿನ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ, ಮತ್ತು ಇರಿಯುವ ಆದರೆ ತೂರಲಾಗದ ಭಕ್ತಿ! ಈ ರೀತಿ ಯುದ್ದ ಸಾಗುತ್ತದೆ ಆದರೆ ಸಮಯ ಸರಿಯುತ್ತದೆ ಶತ್ರುಗಳಿಗೆ ವಯಸ್ಸಾಗುತ್ತದೆ ರಂಗದ ಮೇಲೆ ರಕ್ತ ವೃಥಾ ಸುರಿಯುತ್ತದೆ! ಸೂರ್ಯನು ಅಸ್ತಮಿಸುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಯುದ್ಧ ಮುಗಿಯುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ದೈವೀ ಜಪವು ಕುದಿಯುತ್ತಿರುವ ರಕ್ತವನ್ನು ಶಾಂತಗೊಳಿಸಲು ಮತ್ತು ಬೇಸರದಿಂದುದಿಸಿದ ಕೋಪವನ್ನು ಸಮಾಧಿ ಮಾಡಲು ವಿಫಲವಾಗುತ್ತದೆ. ಗರ್ಭಗುಡಿಯಲ್ಲಿ ದೇವರು ಗಾಯಗೊಂಡಾಗ, ದೇಹವು ಜಯಶೀಲವಾಗುತ್ತದೆ, ಜಯದ ಗುರುತು ಮೂಡುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಪಾಪಗಳು ಕಾಲಗರ್ಭದಲ್ಲಿ ಹೂತುಹೋಗುತ್ತವೆ!! ಒರಿಯಾ ಮೂಲ: ಪ್ರಬಿನಾ ಕಬಿ ಕನ್ನದಕ್ಕೆ: ಉದಯ ಇಟಗಿ ಕವಿತೆ 1 ಕಿರಿದಾದ ಜಾಗದಲ್ಲಿ, ಪೆನ್ಸಿಲ್ ಸೀಸವೂ ಜಾರಿಕೊಳ್ಳದೆ, ನಾಲ್ಕು ಸಾಲುಗಳ ನಡುವೆ, ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಗೊಂದಲವುಂಟಾಗಿದೆ ಈ "ಶ" ಅಕ್ಷರವು ಎಷ್ಟೊಂದು ಕ್ಲಿಷ್ಟವಾಗಿದೆ ತಲೆಯನ್ನು ಶೂನ್ಯ ಎಂದು ಊಹಿಸಿ ಅದನ್ನು ಹೇಗೆ ಜೋಡಿಸುವುದು, ಯೋಚಿಸುವುದು ಸುಲಭ, ಆದರೆ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಬರೆಯುವುದು ಎಷ್ಟೊಂದು ಬಾಲಿಶ!. ತಾಳ್ಮೆಯ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳು, ಒಂದೇ ಒಂದು ಕ್ಷಣದ ಅಜಾಗರೂಕತೆಯ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಮಿತಿಗಳನ್ನುದಾಟಿವೆ ಒಂದು ಬಾಕ್ಸ್ ಸಾಕಾಗುವುದಿಲ್ಲ, ನಿಮಗೆ ಬಹಳಷ್ಟು ಬೇಕು, ನೀವು ಬರೆದದ್ದನ್ನು ಬರೆಯಿರಿ ಮತ್ತು ಪುನಃ ಬರೆಯಿರಿ. ನೀವು ದಣಿದಿದ್ದರೂ ಅಥವಾ ನಿದ್ರಿಸಿದರೂ ಸಹ, ನಾಳೆಯ ಕೆಲಸ ಇಂದಿನ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಮಾಡಿ ಮುಗಿಸಬೇಕು ಪುಸ್ತಕಗಳಲ್ಲಿ, ಮಕ್ಕಳ ಬರವಣಿಗೆ ವಿನೋದಮಯವಾಗಿದೆ, ಹಾಗೂ ಅವರಿಗೆ ತಿಳಿಯದಂತೆ, ಪ್ರತಿ ಪತ್ರದಲ್ಲಿ ಜೀವನದ ಕಥೆಯಿದೆ ಮಕ್ಕಳ ಬರವಣಿಗೆಯೇ ಹಾಗೆ- ಒಂದು ಸಾರಿ ಸ್ವಚ್ಛ, ಒಂದು ಸಾರಿ ವಕ್ರ, ಒಂದು ಸಾರಿ ಅಸ್ಪಷ್ಟ, ಪುಟಗಳು ಬೇಗನೆ ತುಂಬುತ್ತವೆ, ನಾಳೆಯ ಭಯವಿಲ್ಲ, ಅಳತೆ ಎಂದರೆ ತಾಳ್ಮೆ, ಹೆಚ್ಚು ತಾಳ್ಮೆ, ಹೆಚ್ಚಿನ ಅಂಕಗಳು, ತಾಳ್ಮೆಯು ಅಕ್ಷರಗಳು ಮತ್ತು ಜೀವನದ ಅಳತೆಗೋಲಾಗಿದೆ. ಒರಿಯಾ ಮೂಲ: ಪ್ರಬಿನಾ ಕಬಿ ಕನ್ನದಕ್ಕೆ: ಉದಯ ಇಟಗಿ ಹೇ, ಗಾಯಗೊಂಡ ಮನುಷ್ಯನೇ! ಹೇ! ಗಾಯಗೊಂಡ ಮನುಷ್ಯನೇ! ಈಗ, ನನಗೆ ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ನೀರನ್ನು ಚಿಮುಕಿಸುವ ತುರ್ತಿದೆ ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ನೀರನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. .. ನಾನು ಆಳವಾದ ಬೇರುಗಳ ಆತ್ಮವಾದ ಕೊನೆಯ ಚಿಗುರಿನ ಅಂಚುಗಳಿಂದ ಇಣುಕುತ್ತಿರುವೆ.. ನಾನು, ಬಂಧಿಯಾದ ಮಾನವರ ಕಥೆಗಳನ್ನು ಓದುತ್ತಾ ಬಲಿಯದೆ ಉದುರಿದ ಹಣ್ಣುಗಳಿಗಾಗಿ ಅಳುತ್ತಿದ್ದೇನೆ ನಾನು, ಗಾಯಗೊಂಡ ಆತ್ಮಗಳ ಸುಟ್ಟ ಗೀತೆಗಳನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದೇನೆ ನಾನೇ, ನಿರಂತರ ಮಲಗಿರುವ ಗೋರಿಗಳ ನೀತಿಕಥೆಗಳನ್ನು ಜ್ನಾಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವೆ ಈ ಭೂತಕಾಲ ಎಷ್ಟೊಂದು ಮಾಂತ್ರಿಕವಾಗಿದೆ!? ಇದು ಕಪ್ಪು ಮಣ್ಣಿನ ಇಳುವರಿಯನ್ನು ಹಾಗೂ ಆಗಸದ ಮಳೆಯನ್ನು ಎರಡೆರೆಡು ಬಾರಿ ವಂಚಿಸಿದೆ ಈಗ ನಾನು ಸಸ್ಯೋದ್ಯಾನವನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ ಹೇ! ಗಾಯಗೊಂಡ ಮನುಷ್ಯನೇ! ಮೌನ ಯುದ್ಧವಲ್ಲ ನಿನ್ನ ಸಂಕಟವನ್ನು ಹಾಡಿನಂತೆ ಹಾಡೋಣ...! ಪ್ರಸ್ತುತ ನಿರ್ವಾತ... ನಾಳೆ ತುಂಬಲಿದೆ. ಸಮಯ ಅನುಮೋದಿಸುತ್ತದೆ.. ನಿನ್ನ ಹೆಜ್ಜೆಯಲ್ಲಿ ಯಾರೋ ಸಾಗುತ್ತಾರೆ..! ಕೈಗೆಟಕುವುದು ನಿಮ್ಮ ಮೊದಲ ಹೆಜ್ಜೆಗಳಿಂದ ದೂರವೇನಿಲ್ಲ.... ! ಕತ್ತಲೆಯ ಅಂಚಿನಲ್ಲಿ... ಕೆರಳಿದ ಬಾವುಟವೂ ಕುಣಿಯುತ್ತಿದೆ!! ಒರಿಯಾ ಮೂಲ: ಪ್ರಬಿನಾ ಕಬಿ ಕನ್ನದಕ್ಕೆ: ಉದಯ ಇಟಗಿ

ನೇಪಾಳಿ ಕವಿ ಮನೋಜ್ ಬೊಗಾಟಿ ಕವನಗಳು

God He exhilarates when I get hurt Because he owns a pharmaceutical company When he sees my bare feet he rejoices, Because he owns a shoe company. He becomes happy when he sees me naked Because he owns a clothing company... The Owners(Master) manufacture letters, The sorrow of the Common people Are written by these letters. The owners(Master) make the breathing tube, the heart, the tongue, the stomach, Life, the rhythm of life, The dream that I See... The owner Constructs a Road and makes my feet, Makes feet and concoct shoes.... Contrive dreams and make Eyes. The Owner(Master) Turns Thirst into Coca cola, Desires into Multi-Complex, Hunger into Pizza, Manufactures Poison to Kill me. If the cheeks of my beloved is Caressed, Beauty cream of a Company Sticks on my fingers, the fragrance of Branded perfume comes if smelt, My Darling, doesn't smell Natural. The fingers accustomed Of touching the forehead of a Sick child, Are Nowadays Touching the Obscene Profile Picture of a Celebrity, Leaving the plough, Renegade mind is pressing the like button Under the Alarming News of Prime Minister's U.S Visit. After all who is binding and making me To Crawl Beneath the Master's Boot? 24 hours of Life A bit is sucked by Social Networking Sites, A bit by Manufacturing Firms, A bit by MNCs, A bit by The Government , A bit by Filthy Politics , A bit by THE GOD, A bit by Life itself Whatever is left out, Its accounting is left in the hands of a Powerful contractor And Is being sent To any Political Party's Rally And In return Recieves the ecstacy of Police bullet On his forehead You say! On what topic is your most adorable poet... Desinging a poem at this moment? By Tearing my eyes out, Breaking my heart, Foreskining me, Beheading me, Sucking my blood, Someone is there Who is following Ramdev's Pranayama, And is reducing the Obesity/Cholestrol, Visiting the temples, Is living a Sophisticated Life. Someone is there Who is the centre of gravity, Of these things! Who is designing your life against your will, Who is mapping your vision against your dreams, Who is building Another Earth To keep all the weaks against your sensibilities. Which is against your culture, Against your language, Aginst your consciousness, They are making heaven and Are trying to enthuse Fear within you That If you do not follow his religion/Sect Then Your civilization will declare you as Blasphemists/ defilled/Sinner, And will go to the hell. Someone is there Who is becoming The master of your Life, Or Becoming God! Dear Nietzsche Said... God is dead, How can the God be declared Dead? Manoj Bogati (Nepali) ಯಾರೋ ನಿಮ್ಮ ಜೀವನದ ಯಜಮಾನ ಆಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ1 ನನಗೆ ಹುಷಾರು ತಪ್ಪಿದಾಗ ಅವನು ಕುಣಿದು ಕುಪ್ಪಳಿಸುತ್ತಾನೆ ಏಕೆಂದರೆ ಅವನು ಫಾರ್ಮಾಸೆಟಿಕಲ್ ಕಂಪನಿ ನಡೆಸುತ್ತಾನೆ ನಾನು ಬರೀಗಾಗಲಲ್ಲಿ ತಿರುಗಾಡುವದನ್ನು ಕಂಡು ಅವನು ಹಿರಿಹಿರಿ ಹಿಗ್ಗುತ್ತಾನೆ ಏಕೆಂದರೆ ಅವನು ಶೂ ಕಂಪನಿಯನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಾನೆ ನಾನು ಬೆತ್ತಲೆ ತಿರುಗುವದನ್ನು ನೋಡಿ ಅವನು ಖುಷಿಪಡುತ್ತಾನೆ ಏಕೆಂದರೆ ಅವನು ಬಟ್ಟೆ ಅಂಗಡಿಯನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಾನೆ ಬಂಡವಾಳಶಾಹಿಗಳು ಕಾಗದಗಳನ್ನು ತಯಾರಿಸುತ್ತಾರೆ ಆ ಕಾಗದಗಳ ಮೇಲೆ ಸಾಮಾನ್ಯ ಜನರ ಕಷ್ಟಗಳು ಬರೆಯಲ್ಪಡುತ್ತವೆ ಬಂಡವಾಳಶಾಹಿಗಳು ಕಣ್ಣು, ಮೂಗು, ಹೃದಯ, ನಾಲಿಗೆ, ಹೊಟ್ಟೆ ಹೀಗೆ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ತಯಾರಿಸುತ್ತಾರೆ ಅಷ್ಟೇ ಏಕೆ ಜಿವನ, ಜೀವನ ಕ್ರಮವನ್ನು ಸಹ ರೂಪಿಸುತ್ತಾರೆ ಆದರೆ ನಾನು ಕನಸು ಕಾಣುತ್ತಿರುವದೇ ಬೇರೆ...... ಬಂಡವಾಳಶಾಹಿಗಳು ರಸ್ತೆ ನಿರ್ಮಿಸುತ್ತಾರೆ ರಸ್ತೆಗನುಗುಣವಾಗಿ ನನ್ನ ಪಾದಗಳನ್ನು ರೂಪಿಸುತ್ತಾರೆ ಪಾದಕ್ಕನುಗುಣವಾಗಿ ಶೂಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ ಕನಸುಗಳನ್ನು ಸಹ ಅವರೇ ಯೋಜಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅದಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಕಂಗಳನ್ನು ಸಹ ಅವರೇ ರೂಪಿಸುತ್ತಾರೆ ಬಂಡವಾಳಶಾಹಿಗಳು ಬಾಯಾರಿಕೆಯನ್ನು ಕೊಕೊಕೋಲಾವನ್ನಾಗಿಯೂ ಬಯಕೆಗಳನ್ನು ಮಲ್ಟಿಕಾಂಪ್ಲೆಕ್ಸ್ ಗಳಾಗಿಯೂ ಹಸಿವನ್ನು ಪಿಜ್ಜಾಗಳಾಗಿಯೂ ಪರಿವರ್ತಿಸುತ್ತಾರೆ ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ತಯಾರಕರು ಹನಿಹನಿಯಾಗಿ ವಿಷವಿಕ್ಕುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಇನ್ನೊಂದು ತಮಾಷೆ ಕೇಳಿ....... ಈಗೀಗ ನನ್ನ ಪ್ರೇಯಸಿಗೆ ಮುತ್ತಿಟ್ಟಾಗ ಅವಳು ಮೆತ್ತಿಕೊಂಡಿರುವ ಬ್ಯೂಟಿ ಕಂಪನಿಯೊಂದರ ಕ್ರೀಮು ನನ್ನ ತುಟಿ, ಬೆರಳುಗಳಿಗೂ ಮೆತ್ತುತ್ತದೆ ಒಂದುವೇಳೆ ಅವಳನ್ನು ಮೂಸಿದರೆ ಬ್ರ್ಯಾಂಡೆಡ್ ಪರ್ಫ್ಯೂಮ್ ಸುವಾಸನೆ ಬರುತ್ತದೆ ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಡಾರ್ಲಿಂಗ್ ಸಹಜ ಪರಿಮಳ ಸೂಸುವದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಬಹಳ ದಿನವಾಯಿತು ಹುಷಾರಿಲ್ಲದ ಮಗುವಿನ ಹಣೆಯನ್ನು ಮುಟ್ಟಿಮುಟ್ಟಿ ಆರೈಕೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಕೈಗಳು ಈಗೀಗ ಸೆಲೆಬ್ರೆಟಿಯೊಬ್ಬಳ ಅಶ್ಲೀಲ ಪ್ರೊಫೈಲ್ ಪಿಚ್ಚರನ್ನು ಮುಟ್ಟಿಮುಟ್ಟಿ ಖುಷಿಪಡುತ್ತಿವೆ ಉತ್ತಬೇಕಾಗಿದ್ದ ನೇಗಿಲನ್ನು ಅಲ್ಲಿಯೇ ಬಿಟ್ಟು ಪ್ರಧಾನ ಮಂತ್ರಿಯ ಯೂ.ಎಸ್. ಭೇಟಿಯ ಚಿತ್ರವೊಂದಕ್ಕೆ ಲೈಕ್ ಬಟನ್ ಒತ್ತುವದರಲ್ಲಿ ಮಗ್ನವಾಗಿವೆ ಭ್ರಷ್ಟಗೆಟ್ಟ ಮನಸ್ಸುಗಳು ಹಾಗಾದರೆ ನನ್ನನ್ನು ಯಜಮಾನನ ಬೂಟಿನ ಕೆಳಗೆ ಬಿದ್ದು ಹೊರಳಾಡುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಿರುವರಾದರೂ ಯಾರು? ೨೪ ಗಂಟೆಯ ಜೀವನ ಅದರಲ್ಲೊಂದಿಷ್ಟು ಹೊತ್ತು ಸೋಷಿಯಲ್ ನೆಟ್ವರ್ಕಿಂಗ್ ಸೈಟ್ ಗಳ ಜೊತೆ ಒಂದಿಷ್ಟು ಹೊತ್ತು ಜಾಹಿರಾತುಗಳ ಜೊತೆ ಒಂದಿಷ್ಟು ಹೊತ್ತು MNC ಗಳ ಜೊತೆ ಒಂದಿಷ್ಟು ಹೊತ್ತು ಸರಕಾರದ ಜೊತೆ ಒಂದಿಷ್ಟು ಹೊತ್ತು ಹೊಲಸು ರಾಜಕಾರಣದ ಜೊತೆ ಒಂದಿಷ್ಟು ಹೊತ್ತು ದೇವರ ಜೊತೆ ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಕಳೆದು ಹೊತ್ತು ಉಳಿದರೆ ಅದು ನಮ್ಮ ಬದುಕಿನ ಜೊತೆ ಇನ್ನೂ ಏನಾದರು ಉಳಿದಿದ್ದರೆ ಅದರ ಅಕೌಂಟ್ಸೆಲ್ಲಾ ಒಬ್ಬ ಪವರಫುಲ್ ಕಾಂಟ್ರ್ಯಾಕ್ಟರ್ ಬಳಿ ಉಳಿದಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅದನ್ನೆಲ್ಲಾ ಪೊಲಿಟಿಕಲ್ ಪಾರ್ಟಿಯ ರ್ಯಾಲಿಗೆ ಕಳಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಇಂಥ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ನೀವು ಕೇಳುತ್ತೀರಿ ನಿಮಗೆ ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟವಾದ ಕವಿ ಈಗ ಯಾವ ಕವನವನ್ನು ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದಾನೆಂದು? ನನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಕಿತ್ತು ಹೃದಯವನ್ನು ಒಡೆದು ನನ್ನ ಸುಂತಿಮಾಡಿ ತಲೆ ಕತ್ತರಿಸಿ ರಕ್ತಹೀರಲು ಯಾವನೋ ಒಬ್ಬನಿದ್ದಾನೆ ಬಾಬಾ ರಾಮದೇವನ ಪ್ರಾಣಾಯಾಮವನ್ನು ಯಾರು ತಾನೆ ಅನುಸರಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಯಾರು ತಾನೆ ಒಬೆಸಿಟಿ, ಕೊಲೆಸ್ಟ್ರಾಲನ್ನು ಕಡಿಮೆಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎಲ್ಲರೂ ಗುಡಿಗುಂಡಾರಗಳನ್ನು ಸುತ್ತುತ್ತಾ ನಯನಾಜೂಕಿನ ಬದುಕನ್ನು ಬದುಕುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಈ ಎಲ್ಲದರ ಗುರುತ್ವಕೇಂದ್ರ ಯಾರು? ನಿನ್ನ ಇಚ್ಚೆಯ ವಿರುದ್ದ ನಿನ್ನ ಬದುಕನ್ನು ರೂಪಿಸುತ್ತಿರುವರು ಯಾರು? ನೀನು ಕನಸು ಕಾಣದಂತೆ ನಿನಗೆ ಮಂಪರನ್ನು ಆವರಿಸುತ್ತಿರುವವರು ಯಾರು? ಇನ್ನೊಂದು ಜಗತ್ತನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತಿರುವವರು ಯಾರು? ನಿನ್ನ ಸಂವೇದನೆಗಳನ್ನು ನಿನ್ನ ಸಂಸ್ಕೃತಿ, , ನಿನ್ನ ಭಾಷೆ, ನಿನ್ನ ಪ್ರಜ್ಞಗಳಿಗೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ ದುರ್ಬಲಗೊಳಿಸುತ್ತಿರುವವರು ಯಾರು? ಅವರು ಸ್ವರ್ಗವನ್ನಾಗಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ನಿಮ್ಮೊಳಗೆ ಭಯವನ್ನು ಹುಟ್ಟಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಒಂದು ವೇಳೆ ನೀವು ಅವರ ಧರ್ಮ/ಪಂಥವನ್ನು ಅನುಸರಿಸದಿದ್ದರೆ ನಿಮ್ಮ ಸೋ ಕಾಲ್ಡ್ ಸೊಸೈಟಿಯು ನಿಮ್ಮನ್ನು ದೇಶದ್ರೋಹಿ ಎಂದು ಘೋಷಿಸುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ನೀವು ನರಕಕ್ಕೆ ಹೋಗಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಯಾರೋ ಇದ್ದಾರೆ ಯಾರೋ ನಿಮ್ಮ ಜೀವನದ ಯಜಮಾನ ಆಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಅಥವಾ ದೇವರಾಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ! ಆತ್ಮೀಯ ಸ್ನೇಹಿತನೊಬ್ಬ ಹೇಳಿದನು ದೇವರು ಸತ್ತಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ಹಾಗಾದರೆ ದೇವರು ಸತ್ತ ಎಂದು ಹೇಗೆ ಘೋಷಿ ಸುವದು? ಮೂಲ ನೇಪಾಳಿ: ಮನೋಜ್ ಬೊಗಾಟಿ ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ: ಉದಯ ಇಟಗಿ Yes, I’m Black. Or Black. Or, Acoloured Yes, I’m Black. Or Black. Nobody becomes dirty If touched by some black. Like, nobody becomes clean If touched by some white. Alphabets are also black. Your name is written by nigger black letters. The wound that grows on your skin Doesn’t spare mine. You are White. I am Black. My short nose is as tall as me. Or, is as tall as your long nose. My footsteps are as short as my height But I might walk with you. I might walk more than you. Colour doesn’t walk. You are showing your child the world By pointing with the fingers of your hand. I’m not pointing with my toe. They say that eyes are irritated by white light. But I never closed my eyes. I’m farer than colour. Darker than colour. The engine of your vehicle might be well. But then that’ll lead you only to the destination of mine. You couldn’t follow me yet? Soil doesn’t have colour. Water doesn’t have colour. Fire doesn’t have colour. Wind doesn’t have colour. Sound doesn’t have colour. This is same as Truth doesn’t have colour. Religion doesn’t have colour. Peace doesn’t have colour. Love doesn’t have colour. Passivity doesn’t have colour. Who you are to talk about colour? What if I am Black? Yes, I am Black. Black, or Black. Or acoloured. -Manoj Bogati ಹೌದು, ನಾನು ಕಪ್ಪಗಿದ್ದೇನೆ, ಕರ್ರಗಿದ್ದೇನೆ ಅಥವಾ ಬಣ್ಣರಹಿತನಾಗಿದ್ದೇನೆ ಹೌದು, ನಾನು ಕಪ್ಪಗಿದ್ದೇನೆ, ಕರ್ರಗಿದ್ದೇನೆ ಅಥವಾ ಬಣ್ಣರಹಿತನಾಗಿದ್ದೇನೆ ಏನಿವಾಗ? ಕಪ್ಪನ್ನು ಮುಟ್ಟಿದ ತಕ್ಷಣ ಯಾರೂ ಕಪ್ಪಾಗುವದಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ಬಿಳಿ ಬಣ್ಣವನ್ನು ಮುಟ್ಟಿದ ತಕ್ಷಣ ಯಾರೂ ಬೆಳ್ಳಗಾಗುವದಿಲ್ಲ ವರ್ಣಾಕ್ಷರಗಳು ಸಹ ಕಪ್ಪಾಗಿವೆ ನಿನ್ನ ಹೆಸರನ್ನು ಸಹ ಕಡುಕಪ್ಪು ಅಕ್ಷರಗಳಲ್ಲಿಯೇ ಬರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ ನೀನು ಬಿಳಿಯ ನಾನು ಕರಿಯ ನೀನು ಬೆಳ್ಲಗಿದ್ದಾಕ್ಷಣ ನಿನ್ನ ಚರ್ಮದ ಮೇಲೆ ಬೆಳೆಯುವ ಕುರು ನಿನ್ನನ್ನು ಸುಮ್ಮನೆ ಬಿಡುವದಿಲ್ಲ ನನ್ನ ಮೂಗು ನನ್ನಷ್ಟೇ ಉದ್ದವಾಗಿದೆ ಅಥವಾ ನಿನ್ನಷ್ಟೇ ಎತ್ತರವಾಗಿದೆ ನನ್ನ ಹೆಜ್ಜೆಗುರುತುಗಳು ನನ್ನಷ್ಟೇ ಎತ್ತರವಾಗಿವೆ ಆದರೂ ನಾನು ನಿನ್ನೊಂದಿಗೆ ನಡೆಯಬಲ್ಲೆ ಅಥವಾ ನಿನಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚೇ ನಡೆಯಬಲ್ಲೆ ನಿನಗೆ ತಿಳಿದಿರಲಿ ಬಣ್ಣ ನಡೆಯುವದಿಲ್ಲ ನೀನು ನಿನ್ನ ಮಗುವಿಗೆ ನಿನ್ನ ಬೆರಳಿನಿಂದಲೇ ಈ ಜಗತ್ತನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತಿ ಮತ್ತಿನ್ನೇನು? ನಾನು ನನ್ನ ಕಾಲ್ಬೆರಳಿನಿಂದ ತೋರಿಸುತ್ತ್ತೇನೆ ಎಂದುಕೊಂಡೆಯಾ? ಜನ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ ಬಿಳಿ ಬಣ್ಣ ಕಣ್ಣುಕುಕ್ಕಿಸುತ್ತದೆಂದು ಆದರೆ ನಾನು ಯಾವತ್ತೂ ಕಣ್ಣುಮುಚ್ಚಿಲ್ಲ ನಾನು ಬಣ್ಣಕ್ಕಿಂತ ಬೆಳ್ಳಗಿದ್ದೇನೆ ಬಣ್ಣಕ್ಕಿಂತ ಕಪ್ಪಗಿದ್ದೇನೆ ನಿನ್ನ ಬಳಿ ಒಳ್ಲೆಯ ಕಾರು ಇರಬಹುದು ಆದರೆ ಕೊನೆಗೆ ಅದು ಕಪ್ಪು ನೆಲದ ಮೇಲೆ ನಡೆಯಲೇಬೇಕು ಆದರೂ ನೀನು ನನ್ನನ್ನು ಅನುಸರಿಸುವದಿಲ್ಲವೇ? ಮಣ್ಣಿಗೆ ಬಣ್ಣವಿಲ್ಲ ನೀರಿಗೆ ಬಣ್ಣವಿಲ್ಲ ಬೆಂಕಿಗೆ ಬಣ್ಣವಿಲ್ಲ ಗಾಳಿಗೆ ಬಣ್ಣವಿಲ್ಲ ಶಬ್ದಕ್ಕೆ ಬಣ್ಣವಿಲ್ಲ ಅಂತೆಯೇ ಸತ್ಯಕ್ಕೆ ಬಣ್ಣವಿಲ್ಲ ಧರ್ಮಕ್ಕೆ ಬಣ್ಣವಿಲ್ಲ ಶಾಂತಿಗೆ ಬಣ್ಣವಿಲ್ಲ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಬಣ್ಣವಿಲ್ಲ ಜಡತ್ವಕ್ಕೆ ಬಣ್ಣವಿಲ್ಲ ಬಣ್ಣಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡಲು ನೀನು ಯಾರು? ನಾನು ಕರ್ರಗಿದ್ದರೆ ಏನಿವಾಗ? ಹೌದು, ನಾನು ಕಪ್ಪಗಿದ್ದೇನೆ, ಕರ್ರಗಿದ್ದೇನೆ ಅಥವಾ ಬಣ್ಣವಿಲ್ಲದವನಾಗಿದ್ದೇನೆ ಏನಿವಾಗ? ಮೂಲ ನೇಪಾಳಿ: ಮನೋಜ್ ಬೊಗಾಟಿ ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ: ಉದಯ ಇಟಗಿ History Ancestor bones are discovered Wherever dug This is Teeth. This has chewed down an age. It has bitten Time to dust and repaired a house-wall. This is Shin-bone. A monk in a village invokes for peace Blowing this with his mouth During uneasy hours, A procession passes through the town Crying slogans Of “Long Live” Of “Down With” While he is still blowing The news of someone hacking time’s head to death Is published in the news-magazine The very next day And this is spine, Folk-story For descendants wearing bamboo-spines Don’t know what bone is this. It’s broken so bluntly Looks like it split As it fell into the pit of some evil design This skull Wearing a fatal cut-mark of a khukuri Was grounded under Intellectuals talk of analyzing history threadbare, I dug up in the patio at the front Only to uncover my own placental lump I think I am digger Who knows no digging! ಇತಿಹಾಸ ಅಗೆದ ಕಡೆಗೆಲ್ಲಾ ಪೂರ್ವಿಕರ ಮೂಳೆಗಳು ಸಿಕ್ಕಿವೆ ಇದು ಅವರ ಹಲ್ಲು ವರ್ಷವರ್ಷಗಳವರೆಗೂ ಅಗೆದಿದೆ ಕಾಲವನ್ನು ಕಡಿದು ಪುಡಿಮಾಡಿ ಮನೆಯಗೋಡೆಯನ್ನು ರಿಪೇರಿ ಮಾಡಿದೆ ಇದು ಮೊಣಕಾಲು ಮೂಳೆ ಇದನ್ನು ಹಳ್ಳಿಯೊಂದರ ಸನ್ಯಾಸಿಯೊಬ್ಬ ಪ್ರಕ್ಷುಬ್ದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಬಾಯಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಊದುತ್ತಾನೆ ಮೆರವಣಿಗೆಯೊಂದು ಊರತುಂಬಾ ಹೊರಡುತ್ತದೆ "ಹೆಚ್ಚು ದಿನ ಬದುಕಿರಿ" "ಕೆಳಗಿಳಿಯಿರಿ" ಎಂಬ ಘೋಷಣೆಗಳನ್ನು ಕೂಗುತ್ತಾ. ಅವನಿನ್ನೂ ಊದುತ್ತಿರುವಾಗಲೇ ಯಾರೋ ಒಬ್ಬರು ಕಾಲನ ತಲೆಯನ್ನು ಕಡಿದು ಉರುಳಿಸಿದ ಸುದ್ದಿಯೊಂದು ಮಾರನೆಯ ದಿನ ಮುಂಜಾನೆ ವೃತ್ತಪತ್ರಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾಗುತ್ತದೆ ಇದು ಬೆನ್ನುಮೂಳೆ ಜಾನಪಸ ಕಥೆಯೊಂದು ಹೇಳುತ್ತದೆ ಪೂರ್ವಜರೆಲ್ಲಾ ಬಿದಿರಿನ ಬೆನ್ನುಮೂಳೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರೆಂದು ಇದು ಯಾವ ಮೂಳೆಯೆಂದು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಯಾವುದೋ ದುಷ್ಟಶಕ್ತಿಗೆ ಅಡ್ಡಾದಿಡ್ಡಿಯಾಗಿ ಮುರಿದಿದೆ ಇದು ತಲೆಬುರುಡೆ ಇದರ ಮೇಲೆ ಹೊಡೆದ ಗುರುತಿದೆ ಆಳದಲ್ಲಿ ಹೂತುಕೊಂಡಿತ್ತು ಬುದ್ಧಿಜೀವಿಗಳು ಇದರ ಇತಿಹಾಸದ ಎಳೆಯನ್ನು ಹುಡುಕಿಹೊರಟಿದ್ದಾರೆ ನಾನು ತಲೆಬಾಗಿಲಲ್ಲಿರುವ ಒಳಾಂಗಣದಲ್ಲಿ ಅಗೆಯುತ್ತೇನೆ ಹೊಕ್ಕಳ ಬಳ್ಳಿಯ ಮೂಲವನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಾ ನಾನೊಬ್ಬ ಅಗೆಯುವವ ಆದರೆ ಹೇಗೆ ಅಗೆಯಬೇಕೆಂದು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದವ! ಮೂಲ ನೇಪಾಳಿ: ಮನೋಜ್ ಬೊಗಾಟಿ ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ: ಉದಯ ಇಟಗಿ